Sunday, December 24, 2006

Straight Story [3/5]

Πολλά αρνητικά σχόλια άκουσα από το χώρο για το «Straight Story» της Έφης Μουρίκη και του Βλαδίμηρου Κυριακίδη. Homophobic εκμετάλλευση των gay για «κράξιμο» γέλωτος από τις λαϊκές μάζες, μέχρι ατάλαντο πόνημα κακού εμπορικού σινεμά. Ναι, μερικές φορές αυτή είναι η δύσκολη δουλειά ενός κριτικού... Αλλά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, βρίσκω κάπως άδικο το χτύπημα ενάντια σε μία απόπειρα να γίνει μια σημερινή (το τονίζω αυτό) ελληνική pop και mainstream ταινία που, έστω, διαθέτοντας κάμποσα θετικά συστατικά μπορεί να σε κάνει να διασκεδάσεις, να γελάσεις και να περάσεις καλά στην αίθουσα. Η υπόθεση σίγουρα σας είναι γνωστή. Σε μια κοινωνία όπου η ομοφυλοφιλία θεωρείται «straight» κατάσταση και οι ετεροφυλόφιλοι σχεδόν διώκονται, ένας νεαρός ερωτεύεται ένα κορίτσι και ζει με την ελπίδα να την αρπάξει από τη «δικιά της» χωρίς να τον κρεμάσουν και οι δύο πατεράδες του! Δεν είναι και πρώιμοι Αλμοντόβαρ οι δημιουργοί της ταινίας, όμως, το σεναριακό εύρημα λειτουργεί, ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης είναι όλα τα λεφτά και αν η σεκάνς παρωδία της κλασικής «Στέλλας» του Κακογιάννη δεν είχε εξαντληθεί από τις πολλές φορές που την είδαμε στο τρέιλερ, θα είχαμε αφήσει τα κόκαλά μας στο κάθισμα από τα γέλια. Αν ήθελα να ονοματίσω το μέγα ελάττωμα εδώ θα το εντόπιζα σε μια κάποια δειλία προς την απεικόνιση της σεξουαλικής δράσης ή των όποιων ορμών ανάμεσα στους συντρόφους του ιδίου φύλου και ειδικά στους άρρενες. Ίσως επειδή το mainstream συνήθως είναι και πουριτανικό...

Straight Story [2006] / για την Athens Voice

0 Comments:

Post a Comment

<< Home