Η Μαγεμένη [2/5]

Μια Χιονάτη δίχως νάνους, με δεκανίκια από Σταχτοπούτα, σε τράκο μετωπικό με νεοϋρκέζικο real world αναζητά το φιλί το... ιπποτικό.

Θα μπορούσε να ήταν το απόλυτο ντισνεϊκό trip και μαζί ένα ξεκαρδιστικό ξεχαρβάλωμα του συνόλου της animated παράδοσης του στούντιο στον κόσμο του παραμυθιού. Αλλά, μάλλον, κάποιος πέρασε το σενάριο από το λογιστήριο (και το Rating Board)... Από το γλυκερό σύμπαν των κινουμένων σχεδίων στην «κόλαση» της Times Square, η πριγκίπισσα Ζιζέλ ψάχνει τον άγνωστο αγαπημένο της, τον άντρα που το ριζικό της ορίζει να τη φιλήσει όπως κανένας άλλος και, εντός ολίγων λεπτών, ο αυτόματος πιλότος έχει αντικαταστήσει το όραμα με ένα κοριτσίστικο καρμπόν στερεοτύπων, από τα οποία επιζεί μονάχα η πρωταγωνίστρια Εϊμι Άνταμς, ειδικά στις πιο «ξανθές» στιγμές της (που είσαι Νίτσα Μαρούδα να τους πάρεις το στέμμα, τον Χυτήρογλου και το κουρτινόξυλο μαζί...). Πέρα από το target group των νεανίδων μαθητριών, θα σκάσουν το χειλάκι και μερικές μεγαλοκοπέλες ή κάτι άλλες «πριγκίπισσες» λιγότερο άτριχες από το κανονικό και... that’s all! Στα θετικά, τα απολύτως camp μουσικά μέρη, η σεκάνς του συγυρίσματος στο διαμέρισμα του μεγαλοδικηγόρου (με τη βοήθεια κατσαριδών, ποντικών και περιστεριών!) και, αν υπήρχε Θεός, η αναξιοποίητη Σούζαν Σαράντον στο ρόλο της κακιάς μάγισσας που δε θέλει να γίνει η κακιά πεθερά ο κόσμος να χαλάσει. Κρίμα και πάλι κρίμα, να χαθεί τέτοια ευκαιρία...

Υ.Γ. Στη λαϊκή απογευματινή, καλό θα ήταν οι μανάδες να συνοδεύουν τα ροζ θρεφτάρια τους, μιλάμε για τη χαρά του παιδεραστή!

Enchanted [2007] / για το CINEMaD & το mftm