Thursday, June 19, 2008

Get Smart [1/5]

Ξουράφι αναλυτής της μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών CONTROL προάγεται σε πράκτορας και καλείται να προστατεύσει το σινάφι του αλλά και την πατρίδα από τα... πυρηνικά καυτά σχέδια του αρχηγού της τρομοκρατικής οργάνωσης KAOS.

Σε μια εποχή στέρησης από πρωτότυπες ιδέες και σενάρια, το Χόλιγουντ στρέφεται και πάλι στο τιμημένο τηλεοπτικό παρελθόν, με τη διαφορά ότι για να θυμάστε την ομώνυμη επιτυχημένη σειρά, κάποιων σαφώς μικρότερων και διόλου wide ιντσών, θα πρέπει να είχατε γεννηθεί μερικά χρονάκια πριν από τα μέσα της δεκαετίας του ’60... Κοινώς, η σημερινή νεολαία, που κόβει και τα περισσότερα εισιτήρια στα multiplex, δεν έχει ιδέα περί τίνος πρόκειται, πόσο μάλλον να κατεβάσει και... πλερέζα όταν αντιληφθεί πως το πάλαι ποτέ δημιούργημα του Μελ Μπρουκς (ο βασικός creator της σειράς) έχει χάσει την κωμική του φόρμα στο βωμό της κασκαντερο-δράσης με τζεϊμσμποντικά πρότυπα. Να γίνω περισσότερο ειλικρινής; Εκεί που περιμένεις να δεις κωμωδία (η συντριπτική πλειοψηφία των αντίστοιχων σκηνών βρίσκονταν ήδη στο trailer) με ένα κάποιο κατασκοπευτικό background, το «Get Smart» σου αποκαλύπτει την αστοχία των λυπηρών προθέσεων των συντελεστών, οι οποίοι έχουν βάλει σ’ ένα μίξερ χιουμοριστικής αστοχίας από Ίαν Φλέμινγκ μέχρι τον χιτσκοκικό «Άνθρωπο που Γνώριζε Πολλά», και τολμούν να τα σερβίρουν με θράσος αλά «True Lies», για να φάνε, εν τέλει, τα μούτρα τους σε όλα τα ταμπλό! Η βλακωδώς μη εκφραστικότητα του Στιβ Καρέλ προστατεύει τον κεντρικό ήρωα από κακοτοπιές ενός σεναρίου που δεν του κόβει ιδιαιτέρως (πόσο σαρκαστική η αντίθεση με τον τίτλο του φιλμ...), αλλά τη διαρκή επανάληψη αυτής της καρικατούρας θα τη βαρεθούν ακόμη και οι πιο ψύχραιμοι, δηλαδή εκείνοι που θα «τσιμπήσουν» με τις σεκάνς καταδίωξης και το εκρηκτικό κρεσέντο. Και για να κλείσω με μια «εξυπνάδα», δεν τους βλέπω για sequel. Με αντιλαμβάνεσαι;

Get Smart [2008] / για το CINEMaD & το mftm

1 Comments:

Blogger Head Honcho said...

Διαφωνώ.

Η παλιά κλασσική σειρά σίγουρα έχει τα υπέρ της, όμως δεν είναι εντελώς για θάψιμο η κινηματογραφική μεταφορά.

Fan-oriented θα της έβαζα 2.5/5 (με περιθώριο για 3) για τον εξής λόγο οτι έχει ανανεώσει την σειρά που είχε υπερκορεστεί, στιφτεί, έβγαλε απο το ξύγκι της ξύγκι και το ξαναπλασάρισε για ξύγκι, κυρίως απο το 1980 και μετά (τηλεταινίες, the naked bomb, hello! και σειρά με τον "γίο").

Σαν γενικό θαμώνα (είτε multiplexακια είτε απλώς κινηματογραφόφιλος - οχι σινεφίλ), η ταινία προσφέρεται ευχάριστα για απόγευμα, πόσο μάλλον σε κάποιο θερινό κινηματογράφο. Εχει μείγμα κωμωδίας και δράσης, κυρίως έχει μαζέψει τα κλασσικά ανέκδοτα της σειράς τα οποία είναι διαχρονικά και η δράση εμφανίζεται ακριβώς εκεί που περιμένεις.
"Εικόνες" φυσικά δεν πρόκειται να δείς εδώ, δεν είναι ο σκοπός αυτός.

Η ταινία πέφτει στην κατηγορία "τι μπορώ να κάνω με μεγαλύτερο budget". Στην ουσία όμως η βασική υπόσχεση της ταινίας είναι το James Bond συναντά τον Στήβ Καρέλ.

Σαν Max Smart ο Καρέλ πετυχαίνει το σκοπό του. Ο Smart είναι πάντα ο γκαφατζής "αστυνόμος σαίνης" του κατασκοπευτικού κόσμου (δεν είναι τυχαίο που η φωνή του αστυνόμου σαίνη είναι η φωνή του αυθεντικού Max Smart, Don Addams, καθώς και σχεδόν τα plotlines μοιάζουν αρκετά), ο οποίος όμως παράλληλα προσπαθεί να είναι τυπικός στη δουλειά του. Στην σειρά ήταν μονοδιάστατος και επαναλαμβανόμενος με κλισέ φράσεις και gags σε κάθε επεισόδιο. Εδώ πετυχαίνουν να του δώσουν ένα βάθος χαρακτήρα (με την πρώτη ώρα του αναλυτής-γίνεται-πράκτωρας).

Αλλάζει το μέσο, αλλάζουν οι σεκάνς. Στην τηλεόραση η δράση ήταν βασισμένη σε ενα παραλληλισμό με μια άλλη σειρά "δράσης" της εποχής εκείνης το batman (αν παρατηρήσεις απο διάφορα επεισόδια στο youtube, οι σεκάνς δράσης είναι ίδιες χωρίς τα biff και baff φυσικά). Φτάνοντας στις μέρες μας, το νεανικό κοινό έχει ακριβώς μια εικόνα του τι είναι πρακτωριλίκι κυρίως μέσα απο τις σύχρονες ταινίες πρακτώρων (James Bond, True Lies, Flint) οπότε δεν θα μπορούσε να ήταν το κωμικοτραγελαφικό στύλ του Mel Brooks (οχι οτι δεν είναι καλοδεχούμενο, όμως στον κινηματογράφο δυστυχώς δεν πιάνει αυτό πλέον, θαρρώ).

Τι παραπάνω θα μπορούσε να έχει μια (επαν)εισαγωγική ταινία που διακωμωδεί τον James Bond χωρίς όμως να φτάσει στις ακρότητες των ταινιών αλα *-Movie που έχουν χαλάσει το γέλιο μέσα απο τη σκατολογία που τις χαρακτηρίζει;

2:51 AM  

Post a Comment

<< Home