Tuesday, June 20, 2006

Το Καταφύγιο του Τρόμου [3/5]

Για να γιορτάσουν την αποφοίτησή τους, πέντε φίλοι νοικιάζουν καλύβα - εξοχικό στη μέση του πουθενά (οι σινεφιλικές αναφορές, από «Evil Dead» σε «Όταν Ξέσπασε η Βία», δίνουν και παίρνουν). Εκεί έρχονται σε επαφή με απρόσκλητο επισκέπτη, φορέα θανάσιμου ιού που σιγοτρώει τη σάρκα. Ένας μετά τον άλλον μολύνονται και τίποτα δε μπορεί να σταματήσει την εξάπλωση του ιού, αλλά και τη… σιχαμερή απόλαυση που προσφέρει το «Καταφύγιο του Τρόμου», σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ίλαϊ Ροθ. Ανόητα κλισέ, διάλογοι και ερμηνείες, όλα ηθελημένα κραυγαλέα, συναντούν το πιο gore θέαμα που είδαμε σε ταινία τρόμου εδώ και πολλά χρόνια, μετατρέποντας το φιλμ σε μικρό φεστιβάλ σκηνών σοκ. Είναι μια από τις σπάνιες περιπτώσεις όπου δεν σου’ ρχεται να ουρλιάξεις από φόβο αλλά από αηδία, αν και την ίδια στιγμή το χιούμορ στο σενάριο δυναμιτίζει τα πάντα! Να είστε προετοιμασμένοι για τη στιγμή όπου ο βασικός πρωταγωνιστής χουφτώνει τη μολυσμένη φιλενάδα του για να βρεθεί σε… χειροπιαστά δυσάρεστη θέση ή ένα ξύρισμα ποδιών που ανήκει πλέον στην ανθολογία των καλύτερων σεκάνς που μας χάρισε αυτό το είδος και να θυμάστε ότι ο σκοπός εδώ δεν είναι το να φρικάρετε από το αίμα και το αποτρόπαιο, αλλά να συνδυάσετε μαζί κι ένα αρρωστημένο χαμόγελο ικανοποίησης! Για να μην πω ότι μια λέξη («pancakes»!) θα σας καρφωθεί για πάντα στο μυαλό σαν κάτι εκνευριστικά γαργαλιστικό… Μικρές ενστάσεις για το αλά Ρομέρο φινάλε, που μπορεί να φαντάζει χαριτωμένο ως το τελευταίο και… θανατερό homage, αλλά σοβαρεύει ελαφρώς σε πρόθεση και θεματική. Κατά τα άλλα, κύριε συνονόματε, πάντα τέτοια!

Cabin Fever [2002] / για την Athens Voice

0 Comments:

Post a Comment

<< Home