Η Σκοτεινή Πλευρά του Πάθους [1/5]

Είχε και το σινεμά της Τζέιν Κάμπιον μια μαγεία κάποτε, αλλά λυπούμαι πολύ, την πάτησε το τρένο! «Η Σκοτεινή Πλευρά του Πάθους» είναι η χαριστική βολή μιας κατιούσας πορείας που ξεκίνησε μετά τα υπέροχα «Μαθήματα Πιάνου». Πάντοτε με γυναίκες ηρωίδες, η Κάμπιον παρασύρεται σε φεμινιστικές εκρήξεις εντάσεως διαπασών, που ενίοτε φλερτάρουν με το γελοίο κάποιας δήθεν ποιητικής διάθεσης... Η αλήθεια είναι ότι η γυναίκα δεν μπορεί να στρώσει ταινία fiction πάνω σε ένα συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος. Στην προκειμένη, έχουμε έναν αχταρμά «καταβολών», με ερέθισμα το βιβλίο της Σουζάνα Μουρ «In the Cut». Μετράτε: α) ηρωίδα σε κατάσταση σεξουαλικής αφύπνισης που θυμίζει την Νταϊάν Κίτον στο «Αναζητώντας τον μίστερ Γκούντμπαρ», β) αστυνομική πλοκή με καταζητούμενο serial killer (η ταυτότητα του οποίου προκύπτει... αλλού γι’ αλλού) αλά «Ερωτικό Αντικείμενο του Εγκλήματος» και γ) ερωτισμός ιλουστρασιόν αισθητικής με μια δόση από φετιχισμό, τύφλα να’χουν οι «9 ½ Εβδομάδες»! Από παραδείγματα και κακά κοπιαρίσματα θα μπορούσα να σας γεμίσω σελίδες. Αλλά γιατί να σας βάλω σε κόπο, όταν το μόνο που χρειάζεται να μάθετε είναι ότι πρόκειται περί παταγώδους αποτυχίας σε κάθε επίπεδο προσέγγισης; Φλουταρισμένα πλάνα και διεύθυνση φωτογραφίας παραπέμπουν σε φωτογράφηση μόδας, το σεξ παραγίνεται γραφικό (άσε, αγάπη μου, το στοματικό σεξ καλά το έχουμε εμπεδώσει πλέον, ακόμη και έξω από τον «χορό» της πορνό βιομηχανίας) και χυδαία προκλητικό, ενώ η Μεγκ Ράιαν μοιάζει με συντηρητική παρωδία της Νικόλ Κίντμαν (αρχική επιλογή της Κάμπιον για το ρόλο). Το αμερικανικό σλόγκαν λέει: ότι γνωρίζατε για το πάθος είναι ένα θανάσιμο λάθος. Το ίδιο και αυτή η ταινία!

In the Cut [2003] / για την Athens Voice