Κινέττα [3/5]

Αφού έκανε το «φροντιστήριό» του στη μεγάλου μήκους υπό την προστασία του Λάκη Λαζόπουλου («Ο Καλύτερός μου Φίλος»), ο Γιώργος Λάνθιμος επιστρέφει και μας πιάνει στον ύπνο με ένα φιλμ ερμητικά κλειστό, οριακά κενό ως αφήγηση ιστορίας, μινιμαλιστικά στιλιζαρισμένο, αν και φορμαλιστικά μεγαλειώδες για την ελληνική κινηματογραφία. Στο γνωστό θέρετρο και σε εκτός σεζόν περίοδο, ένας αστυνομικός χρησιμοποιεί τη γνώση και τα μέσα ενός υπαλλήλου σε φωτογραφείο για να τραβάνε αναπαραστάσεις δολοφονιών, παρέα με μια νεαρή καθαρίστρια ξενοδοχείου που, συνήθως, παριστάνει το θύμα. Με μια ακατέργαστη στιλιστική νοσταλγία για τα 70’s, απουσία διαλόγων και σπασμωδικές κινήσεις της κάμερας, ο Λάνθιμος αποτραβιέται από την όποια απόπειρα ταύτισης του θεατή, ενώ την ίδια στιγμή μας τοποθετεί σε μια υποκειμενική οπτική γωνία που διεισδύει ηδονοβλεπτικά στις εμμονές των ηρώων του και αφήνεται στο να λατρεύει εκστατικά τη μη επαφή. Η φωτογραφία του Θύμιου Μπακατάκη αποτελεί μια από τις ομορφότερες δουλειές που έχουμε δει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά και δίνει έναν επιπλέον λόγο για να παρακολουθήσει κανείς αυτό το υποβλητικά ιδιόμορφο φιλμ, το οποίο δε στέριωσε από διανομή αλλά έχει την τύχη να προβάλλεται στην αίθουσα του Nixon (Αγησιλάου 61, Κεραμεικός), κάθε Παρασκευή και Τρίτη (μια παράσταση στις 20:30), έως τις 20 Απριλίου.

UPDATE 18/4: Παράταση και μια έξτρα μέρα προβολών. Μέχρι τις 4 Μαΐου, κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Τρίτη (μια παράσταση στις 20:30). Για κρατήσεις θέσεων: 210 3462077

Κινέττα [2005] / για την Athens Voice