Half Nelson [2/5]

Νεαρός καθηγητής γυμνασίου στο Queens αναπτύσσει μια κοινωνικά ευαίσθητη σχέση φιλίας με 15χρονη μαθήτριά του, που με τη σειρά της θα του σταθεί απροσδόκητα στο πλευρό όταν ανακαλύψει τον «κρυφό» του εθισμό σε ουσίες ή στο αλκοόλ. Ένα θέμα που θα έτρεφε τα ντόπια δελτία ειδήσεων για μήνες, εδώ μεταφερμένο με το σύνηθες «ασκητικό» βλέμμα του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά, στο ντεμπούτο του Ράιαν Φλεκ, απλά επιδεικνύει πόσο γέρασε όλη αυτή η ιδέα του θαρραλέου και ανοιχτόμυαλου κινηματογραφικού οράματος.

Το σενάριο αμφιταλαντεύεται χωρίς να τοποθετείται καίρια επάνω στα προβλήματα ταμπού που θίγει και χαλαρώνει την όποια διάθεση κριτικής απέναντί του όταν ζητά την υποστήριξη από τη νατουραλιστική κινηματογράφηση του Φλεκ. Υπάρχουν στιγμές που η έφεση στην αριστεριστική, αγνή και μη ντοπαρισμένη διδακτέα ύλη σε κερδίζει (οι «μεσότιτλοι» των μαθητών που ανασκαλίζουν τον ορισμό της Δημοκρατίας μέσα από την αμερικανική Ιστορία), αλλά η σύγκρουση με κάποια δραματικά στερεότυπα (ο έγκλειστος στη φυλακή αδελφός της πιτσιρίκας ή ο κολλητός έμπορος που θέλει να την κάνει «βαποράκι») αφαιρεί από την τελική βαθμολογία και αφήνει το όλο εγχείρημα για επανεξέταση το Σεπτέμβρη... Μέγα ατού το ενίοτε σοκαριστικά φυσικό παίξιμο του Ράιαν Γκόσλινγκ, στο μεγάλο breakthrough της καριέρας του (με την υποψηφιότητα στα Όσκαρ), κρούσμα που φέρνει στο μυαλό αναμνήσεις από την πορεία του Έντουαρντ Νόρτον (βλέπε «Primal Fear»).

Half Nelson [2006] / για το CINEMaD