The Number 23 [0/5]

Στην τελευταία ταινία του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Κάρεϊ υποδύεται έναν μπόγια. Θα μπορούσα να σταματήσω εδώ! Αλλά, όχι, μερικές φορές αγνοείς τα «σημάδια» και παίρνεις το ρίσκο. Είναι αυτό που στην κριτική κινηματογράφου αποκαλούμε «επαγγελματική διαστροφή». Επί της προκειμένης, λοιπόν, ένα θρίλερ που δείχνει να υπόσχεται κάτι πρωτότυπο (ο ήρωας αποκτά αρρωστημένη εμμονή με το ομώνυμο βιβλίο του τίτλου που σχετίζεται επικίνδυνα στενά με τη δική του ζωή), εξευτελίζει σταδιακά τη μυθοπλασία της «Λάμψης», παρέα με εκβιαστικά κι ανεξήγητα αριθμολογικά τερτίπια περί του νούμερου 23, γεννώντας ένα παράλληλο σύμπαν pulp δράσης με «νεωτερισμούς» αισθητικής που μολύνουν αθεράπευτα ολόκληρο το παρελθόν του νουάρ είδους.

Αυτό που τελικά ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι δεν είναι η εντελώς άκυρη - «σοβαρή» ερμηνεία του Κάρεϊ ή τα φαντεζί κόλπα του Σουμάχερ, αλλά ένας υπόγειος συντηρητισμός στη θεματολογία του έργου που αντιτίθεται στην έννοια του πεπρωμένου και καλεί τον πολίτη να φανεί «άντρας» και ν’ αντιμετωπίσει ή να πληρώσει όπως πρέπει για τα αμαρτήματά του! Στα credits τέλους δε βγήκε κανείς για τη Θεία Λειτουργία, πάντως...

The Number 23 [2007] / για το CINEMaD