Thursday, April 05, 2007

Γνωρίστε τους Ρόμπινσον [1/5]

Βετεράνος ορφανοτροφείου, ύστερα από 124 συνεντεύξεις για υιοθέτηση, σκορπίζει ελπίδες για μια κανονική οικογένεια και αφοσιώνεται στις εφευρέσεις του, μέχρι τη στιγμή που ο μυστηριώδης νεαρός Γουίλμπουρ Ρόμπινσον του δίνει την ευκαιρία να ταξιδέψουν στο μέλλον και το επώνυμο τρελόσογο του παίρνει τα μυαλά. Το νέο ψηφιακό animation της Disney, δίχως την προστασία της πανούργα δημιουργικής Pixar, σε κάνει να νοσταλγείς τις εποχές όπου το όνομα του στούντιο ήταν συνώνυμο του παιδικού θεάματος. Σήμερα, ταινίες σαν τους «Ρόμπινσον» σε κάνουν να αισθάνεσαι πως βλέπεις το αποτέλεσμα εκατοντάδων marketing meetings όπου ενήλικες παίζουν με ώριμες νευρώσεις και επιθυμίες, σφυρηλατώντας ενοχικά τα υπολείμματα του παιδικού τους εγώ. Μονάχα οι μεγάλοι θα καταλάβουν τις αναφορές του βασικού σεναριακού σκελετού από το «Επιστροφή στο Μέλλον» του Ζεμέκις ή θα πετάγονται από το κάθισμά τους κάθε φορά που θ’ ανακαλύπτουν επιπλέον «ψαρωτικές» trivia ενθέσεις. Οι σπόροι θεατές καλύτερα μακριά, δεν είναι ανάγκη να ταΐζετε τους παιδοψυχολόγους πριν τα δέκα...

Meet the Robinsons [2007] / για το CINEMaD

5 Comments:

Blogger enteka said...

μόλις μ' έκανες να θέλω να το δω! ;)

1:06 PM  
Blogger cinemad said...

Έλα Αθήνα να το δεις σε 3D. Γαμώ!

Άλλη μια απόδειξη πως μια «αρνητική» κριτική μπορεί να ιντριγκάρει εξίσου, enteka. Επίκαιρο θέμα, αν με αντιλαμβάνεσαι...

7:40 PM  
Blogger enteka said...

το είδα, όχι σε 3D δυστυχώς, και το βρήκα τέλειο!

όλα όσα γράφεις ισχύουν και αυτά είναι που μ' άρεσαν στην ταινία.

Είναι μάλλον μπερδευτική (αν και οπτικά εντυπωσιακή) για τους μικρούς, και φτιαγμένη όπως το λες, από ενήλικες με παιδικά (απωθημένα;) όνειρα. Και κάθε λεπτό ήταν καλά μελετημένο. Απ' το λίγο που με ξέρεις θα καταλαβαίνεις ότι ξετρελάθηκα.

[και εννοείται ότι μια spot-on κριτική (έστω και αρνητική) είναι 100 φορές πιο πολύτιμη και χρήσιμη από μία κολακευτικά αδιάφορη. σε αντιλαμβάνομαι υπερβολικά καλά.]

3:29 PM  
Blogger Manolis Vamvounis said...

το ειδα σε 3D στισ αίθουσες εδώ (δυστυχώς όχι Imax) και το λάτρεψα σαν ποπκόρν θέαμα, με ελαφρά μεγαλύτερο δείκτη εφυίας απ'οτι περίμενα (έχασα έναπό τα twists)

όχι και 1/5! δηλαδή σε παραγωγές τύπου Happily N'Ever After θα πέσουμε στα αρνητικά!

6:24 PM  
Blogger cinemad said...

Manolis Vamvounis, υπάρχει μια βασική διαφορά. Στο 3D σου το έχει βγάλει το μάτι με το «καλώς ήρθες»... Εμείς το είδαμε σε «παραδοσιακή» κόπια. Λιγότερο εντυπωσιακό το θέαμα, μπορώ να ορκιστώ γι’ αυτό.

Όπως και να’ χει, συνηθίζω να κλωτσάω με τις animated ταινίες όταν χάνουν τον προσανατολισμό τους ως προς το target group τους. Το οποίο είναι πιτσιρικέ και ανήλικο, πλειοψηφικά. Τώρα, αν μου βρεις ανήλικο που εκστασιάστηκε με τούτη την ταινία και κατάλαβε και τι έβλεπε, εγώ θα σου ζητούσα το τηλέφωνο των γονέων του ύστερα...

12:28 PM  

Post a Comment

<< Home