Sunday, May 14, 2006

Οι Απίθανοι [4/5]

Το 1995, το στούντιο της Pixar σε συνεργασία με την Disney (για τη διανομή κυρίως) παρουσιάζει την πρώτη μεγάλου μήκους ψηφιακή ταινία animation και όχι μόνο αλλάζει τα δεδομένα στον παραδοσιακό χώρο του κινηματογραφικού καρτούν αλλά χτίζει σταδιακά μια ολόκληρη αυτοκρατορία που μπορεί πλέον να εδραιωθεί αυτόνομη και να κάνει τον θείο Γουόλτ να στριφογυρίζει στον τάφο του από ανησυχία... Από τότε μέχρι σήμερα, παιχνιδάκια, μαμουνάκια, τερατάκια και ψαράκια μας έπεισαν απόλυτα ότι μπορούν να ανταγωνιστούν το κλασικό σκίτσο, όμως έπασχαν από έλλειψη ανθρώπινης υπόστασης. Με τους «Απίθανους» το τόλμημα γίνεται πραγματικότητα κι αυτή η υπέρβαση της φόρμας όχι απλά λειτουργεί αλλά και προσδίδει σε ένα καρτουνίστικο περιβάλλον αληθοφάνεια μέσω χαρακτήρων που κάλλιστα θα μπορούσαν να έχουν σάρκα και οστά, για να μην προσθέσω τη σημασία που έχουν για το είδος οι ενήλικες διαστάσεις του όλου έργου.

Το φιλμ του Μπερντ ξεκινά με παρελθοντικό, μαυρόασπρο newsreel υλικό συνεντεύξεων μιας ομάδας πολιτών που διαθέτουν διπλή ταυτότητα και εξαιτίας των υπεράνθρωπων δυνατοτήτων τους προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για το καλό του κοινωνικού συνόλου, πολεμώντας το έγκλημα σε πρώτο λόγο. Μια σειρά από κακοτοπιές τους ρίχνουν και πάλι στην αφάνεια και το πρωταγωνιστικό ζεύγος του κυρίου Απίθανου και της συζύγου του Ελαστίνα τους μετατρέπει από σούπερ ήρωες σε οικογενειάρχες των προαστίων με τρία παιδιά και υποχρεώσεις κοινότοπα φθοροποιές. Η πρώτη καθαρή νίκη του Μπερντ είναι η αδιανόητα ρεαλιστική για το είδος σκιαγράφηση χαρακτήρων στο σενάριο, με αποθέωση τις σκηνές συζυγικών καβγάδων που κάνουν εμφανείς τις προθέσεις του δημιουργού από νωρίς: το θέαμα δηλώνει και περιεχόμενο το οποίο σε καμία δύναμη δεν αφορά σε ανήλικους θεατές! Η εξέλιξη της πλοκής φανερώνει δάνεια από των κόσμο των κόμικ ηρώων του φανταστικού (βλέπε «X-Men») ή κινηματογραφικά οικογενειακά σουξέ της πρόσφατης παραγωγής (βλέπε «Spy Kids»), με όλα τα μέλη της οικογενείας να πέφτουν σε σατανική πλεκτάνη ημιπαράφρονα πρώην wannabe ήρωα με ταλέντο στον hi-tech εξοπλισμό που παρωδεί μέχρι και τις πρακτορικές αποστολές ενός Τζέιμς Μποντ (βλέπε το νησί βάση του κακού Συνδρόμου). Εκεί παίρνει μπρος το δεύτερο μέγα ατού των «Απίθανων» και η δράση ξεπερνά κάθε προηγούμενο σε ευρήματα, χιούμορ και περιπετειώδεις σεκάνς που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από το σινεμά μυθοπλασίας με κοινούς θνητούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Παραδόξως, τα ηθικά διδάγματα και μηνύματα που περνάνε συνήθως από τις animated ταινίες της Disney εδώ έχουν κοπάσει, αφήνοντας μονάχα το θέαμα να βγάζει μάτι, η lounge ρετρό φουτουριστική τάση στην καλλιτεχνική διεύθυνση στήνει απολαυστικά παιχνίδια αισθητικής και οι δεύτεροι ρόλοι κλέβουν ενίοτε την παράσταση, με απόλυτη μορφή την Έντνα Μοντ, σχεδιάστρια ρούχων για όλους τους σούπερ ήρωες που ξεκαρδίζει και αποτελεί σαφή σινεφιλική αναφορά στην Ίντιθ Χεντ (το συνώνυμο του στιλ για τη χρυσή περίοδο των χολιγουντιανών στούντιο). Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, αυτή τη φορά βρείτε κάποιον να κρατήσει τα παιδιά και τρέξτε στις αίθουσες για να περάσετε... σαν παιδιά!

The Incredibles [2004] / για την Athens Voice

0 Comments:

Post a Comment

<< Home