Friday, July 21, 2006

Κρυμμένος [2/5]

Σε καλύτερη φόρμα από οτιδήποτε έχει κάνει από την εποχή του «Funny Games», ο Μίκαελ Χάνεκε επιστρέφει στο αγαπημένο του σύμπαν, τον αστικό εφιάλτη της μπουρζουαζίας και την ενοχή που πρέπει να τη βαραίνει με τον πιο σαδιστικά αγωνιώδη τρόπο. Στο «Κρυμμένος» μια τυπικά υγιής οικογένεια δέχεται βιντεοκασέτες που δείχνουν το σπίτι τους από μια κρυφή κάμερα, ενώ άλλοτε υποδεικνύουν τοποθεσίες και ανθρώπους που σχετίζονται με το παρελθόν του πάτερ φαμίλια Ζορζ. Όσο η αφήγηση φλερτάρει με τα στοιχεία θρίλερ του σεναρίου, τόσο περισσότερο εσείς τσιτώνετε με τα μυστικά της πλοκής, τις όποιες ανατροπές και το μέλλον αυτών των χαρακτήρων που μοιάζουν να αυτοτιμωρούνται για την ύπαρξή τους και τις επιλογές που έκαναν στη ζωή τους. Δυστυχώς, όμως, πρέπει να κατανοήσετε πως ο Χάνεκε ουδέποτε ασχολήθηκε με τον θεατή! Αν οι ήρωες των ταινιών του είναι καταδικασμένοι να υποφέρουν σα να μην υπήρξε ποτέ Θεός κι ανθρώπινος οίκτος μαζί, άλλο τόσο μας υπολογίζει και ο «δημιουργός», ο οποίος μετατρέπει σε μανιέρα την αποκλιμάκωση του... μη φινάλε, αφήνοντάς σε με τη σπαζοκεφαλιά της διανόησης ή με την αίσθηση μιας κοροϊδίας που πρέπει να υποστείς και πάλι διότι έτσι υπαγορεύει το «καλλιτεχνικό» σινεμά. Εξαιτίας ενός καθαρού στιλ μυθοπλασίας στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, το τελευταίο δεκάλεπτο περισσότερο αδυναμία μαρτυρά παρά εξυπνάδα του σκηνοθέτη να κοιτάξει κατάματα αυτό που κρίνει, καταλήγοντας να είναι αυτός ο χειρότερα κρυμμένος της υπόθεσης, που δήθεν αφελώς αλλά σκεπτόμενα σε παρατάει με ένα «ανοιχτό φινάλε» (sic) το οποίο σχεδόν καταστρέφει όλο το υπόλοιπο φιλμικό οικοδόμημα. Αν θελήσετε να αποκωδικοποιήσετε αυτό που είδατε, σίγουρα θα βρείτε αναφορές (η αλγερινή ταυτότητα του παιδικού φίλου του Ζορζ) και μια φιλοσοφημένη αντίληψη γύρω από ζητήματα υπαρξιακά και σαφώς βατά σε σχέση με την καθημερινότητά μας. Αυτό, όμως, δε σημαίνει πως δικαιολογείται και ο ευνουχισμός του θεατή που, όχι, δεν περιμένει να του σερβίρουν μασημένη τροφή αλλά ένα... πλήρες γεύμα, βρε αδελφέ!

Caché [2005] / για την Athens Voice

0 Comments:

Post a Comment

<< Home