Friday, July 21, 2006

Match Point [2/5]

Αν χάσεις την αρχή του «Match Point» δεν θα καταλάβεις πως μπήκες να δεις Γούντι Άλεν. Ολότελα βρετανικό σκηνικό, locations και πλειοψηφία του καστ, σχεδόν νεωτεριστική φόρμα γραφής και μια υποβόσκουσα ατμόσφαιρα βίας να τονίζει τις ανθρώπινες σχέσεις των διαβρωμένων από την απληστία ηρώων του. Πρώτος και καλύτερος ο Κρις, ένας τενίστας σε πορεία κατιούσα που βρίσκει το τέλειο «θύμα» για να πραγματοποιήσει τις φιλοδοξίες του, όχι όμως και το τέλειο ταίρι στο κρεβάτι. Εκεί προκύπτει η απιστία, το μυαλό σκαρώνει τα πιο ύπουλα και ψεύτικα σενάρια για να συνυπάρξουν οι δύο κόσμοι κι όταν έρχεται η σύγκρουση, οπλίζεται ένα θάρρος θανάσιμο. Όπως πάντα, το γράψιμο του Άλεν σπάει κόκαλα από πνεύμα. Μιλάμε, όμως, για την 74η ταινία ενός ανθρώπου που στις καλύτερες των περιπτώσεων, πλέον, μόλις που καταφέρνει να επαναλάβει κάποιες καλές στιγμές του. Το έγκλημα και η τιμωρία ήταν προβληματισμός που χειρίστηκε αριστουργηματικά στο «Απιστίες και Αμαρτίες», πίσω στα 1989. Πολύ πίσω για να συγκριθεί το «Match Point» μαζί του... Μένει μονάχα ένα χαμόγελο σαρκασμού, με βάση το ανόητο του ανθρώπινου είδους και το πόσο αστεία μπορεί να είναι τα μοιραία συμβάντα στη ζωή. Όλα τα άλλα είναι υπερβολές ανθρώπων που ίσως έχουν ξεχάσει ποιος πραγματικά ήταν ο Γούντι Άλεν.

Match Point [2005] / για την Athens Voice

0 Comments:

Post a Comment

<< Home