C.R.A.Z.Y. [3/5]
Μέγα σουξέ στην ιστορία του καναδικού σινεμά, το φιλμ του Ζαν-Μαρκ Βαλέ παρακολουθεί το βίο ενός νεαρού αγοριού που, καθώς ωριμάζει, όλο και περισσότερο απομακρύνεται από την πάσα ιδέα της επιλογής στη σεξουαλικότητα! Ξενίζουν μερικά από τα χωροχρονικά fast-forward (η ταινία διανύει τις δεκαετίες ’60 - ’80) και σίγουρα το πρώτο και πιο νοσταλγικό μέρος είναι εκείνο που θα μπει στην καρδιά του θεατή με ευκολία σχεδόν συγγενή στις αναφορές. Στο δράμα χαλάει η «συνταγή», καθώς η εξέλιξη της πλοκής καταντά στερεότυπη, λανθάνουσα σκοτεινή και μη στέρεα σεναριακά ώστε να δικαιολογεί μια διάρκεια που ξεπερνά το δίωρο.C.R.A.Z.Y. [2005] / για την Athens Voice
posted by cinemad at 1:10 AM
3 Comments:
Είναι η καλύτερη ταινία που έχω δει, και συγχαρητήρια στη Filmtrade που έσπευσε να αγοράσει τα δικαιώματα, και την Audiovisual για τη διανομή στα βιντεοκλάμπ!
Την πρωτοείδα κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Γαλλόφωνων Ταινιών, ύστερα στον κινηματογράφο μαζί με τους φίλους μου, και φυσικά αγόρασα το dvd από το Ιντερνετ. Τώρα που κυκλοφορεί και στην Ελλάδα, μπορώ να το προτείνω και στους υπόλοιπους, όλους όσοι δηλαδή θέλουν να δουν μια ταινία που σκιαγραφεί πλήρως μια εποχή και τους διαφορετικούς τύπους-ήρωες που την ορίζουν.
Η ταινία έχει αρχή, μέση και κατάληξη, καθώς περνάμε από όλες τις φάσεις ζωής του κεντρικού ήρωα, από την παιδική ηλικία προς την ενηλικίωση. Συναντώνται θέματα όπως: σχέση πατέρα-γιου, διαφορετικότητα του ατόμου και διεκδίκηση της ελευθερίας έκφρασής του, η επίδραση του Καθολικισμού σ'έναν απόλυτα "θρησκευόμενο" Καναδά τις δεκαετίας του '60 κ.α.
Τεχνικά, βρίσκω ότι είναι άρτια συρραμμένη: η μουσική παίζει πάντα πρωτεύοντα ρόλο, καθώς επίσης σημαδεύει τις εναλλαγές των φάσεων. Τα ρούχα και οι χώροι αντιπροσωπεύουν στην παραμικρή τους λεπτομέρεια τις διάφορες εποχές (πολλοί θα αναγνωρίσουν τραπεζάκια, μπιμπελό, φωτογραφίες ή αφίσες που είχαν κάποτε οι γονείς τους και εδώ στην Ελλάδα). Η φωτογραφία, εξαιρετική! Τα ειδικά εφέ, υπαρκτά αλλά "αόρατα".
Η σκηνοθετική προσέγγιση ακολουθεί την αντίληψη του less is more (όσο λιγότερα εμφανίζονται, τόσο περισσότερα υποδηλώνονται)...
Οι ερμηνείες είναι πολύ καλά δουλεμένες. Αίσθηση κάνει το παιδάκι στό πρώτο μέρος της ταινίας, το οποίο είναι και γιος του σκηνοθέτη.
Θα μπορούσα να γράψω πολύ περισσότερα γι'αυτή την ταινία, την οποία -πιστεύω- πρέπει κάποιος να τη δει, αλλά περισσότερο να την αισθανθεί...
Είναι, τέλος, μια καλή ευκαιρία -για όσους μαθαίνουν standard Γαλλικά στην Ελλάδα- να πάρουν μια γεύση από québécois (τα γαλλικά που μιλούν στο Κεμπέκ). Εδώ, βέβαια, το accent είναι κατάτι πιο βαρύ, λόγω εποχής.
Δημήτρη, από το μέγεθος του σχολίου και μόνο είναι προφανής η θετική εντύπωση που σου άφησε το φιλμ. Ευχαριστώ για τον κόπο που έκανες να περάσεις από εδώ και να μας «τα πεις».
Καταρχάς ενθουσιάστηκα μόλις ανακάλυψα την ύπαρξη αυτού του site. Πολύ καλή δουλειά και από εδώ και μπρος βάλτε με στους τακτικούς επισκέπτες.
Το CRAZY ήταν από τις αγαπημένες ταινίες της χρονιάς και απλά δεν το περίμενα. Ήταν απλά μια ταινία που νοίκιασα σε DVD αρχικά αλλά τελικά έμεινα με πάρα πολύ ευχάριστη γεύση.
Με αφορμή την ταινία αυτή ήθελα να σου πω Ηλία ότι έχω ένα blog για ταινίες που γράφω την προσωπική, ταπεινή μου γνώμη και θα ήθελα αν μπορείς κάποια στιγμή να το δεις και να αφήσεις ένα σχόλιο για αρχή. Ευελπιστώ να γίνει γνωστό επιτέλους κάποια στιγμή ώστε να γράφω για περισσότερες ταινίες.Για αρχή έχω γράψει μόνο λίγες και μια από αυτές είναι η αναφερόμενη.
Ευχαριστώ!
t-moviez.blogspot.com
Post a Comment
<< Home