Thursday, October 26, 2006

Γύρνα Πίσω [2/5]

Αμέτρητες κυριούλες, γραφικές στην εμφάνιση, ξεσκονίζουν τάφους στην εξοχή! Το λες σκηνή ανθολογίας. Και γελάς. Σου κόβεται, όμως, η διάθεση με τη συνέχεια του νέου πονήματος του Πέντρο Αλμοντόβαρ, ο οποίος παριστάνει και πάλι τον μέγα δημιουργό με σενάριο... μπαλαφάρας! Η πληθωρικά καπάτσα Ραϊμούντα ξεφορτώνεται το πτώμα του συζύγου της που την έπεσε στην κόρη τους λέγοντας πως δεν είναι ο πατέρας της, ενώ το φάντασμα της γιαγιάς γυρνοβολάει στο χωριό για να φέρει στην επιφάνεια άλλα θανάσιμα μυστικά του παρελθόντος. Εάν είχατε το πλήρες σενάριο στη διάθεσή σας θα καταλαβαίνατε πόσο ξεπερνά την υπερβολή και τα όρια του camp η ιστορία. Αλμοντόβαρ όπως τον αγαπήσαμε, δηλαδή. Αλλά δεν αφήνεται να «κολαστεί» πια ο καλλιτέχνης και να μας δώσει ξανά τη γνήσια κωμωδία του παλιού καλού καιρού. Έτσι, ενώ η πρώτη ύλη φέρνει σε «Μια Ζωή Ταλαιπωρία», ο Πέντρο ως καλλιτεχνικό «τέρας» που έφτιαξαν τα φεστιβάλ, τα βραβεία και η σοβαροφανής κριτική βγαίνει μπρος και κάνει την απότομη στροφή προς το σύνηθες ψυχαναλυτικό κόλλημα «θηλυπρέπειας». Γιατί δεν του λέει κάποιος πως αυτή η έκφραση του ταλέντου του βρήκε την κορύφωσή της στο «Όλα για τη Μητέρα μου», επιτέλους; Έτσι, όταν εσείς θα ρίχνετε χασκόγελα στα κλεφτά με την Κάρμεν Μάουρα ως μη ισπανόφωνη βοηθός κομμώτριας που «τα πιάνει» όλα και κλάνει κι από πάνω, θα αισθάνεστε πως κάτι πάει στραβά. Διότι ο λαϊκισμός δε μπορεί να συμπορευτεί με τα διανοουμενίστικα μυαλά που κουβαλάει ο «καινούριος» Πέντρο...

Volver [2006] / για την Athens Voice

2 Comments:

Blogger dark tyler said...

Opening scene: το απόλυτο highlight της σεζόν ως τώρα!!

Αλλά έχει τρελό ποιντ στο οτι αυτό που κάνει εδώ ο Πέδρος έχει κορυφωθεί προηγουμένως. Αλλά συνεχίζω να τον απολαμβάνω όπως και νά'χει (σιγά μην ντραπώ να κάνω χαβαλέ! Αν δεν το "πιάνουν" οι κυράτσες του Κολωνακίου, πρόβλημά του!) οπότε no harm done.

2:19 PM  
Blogger cinemad said...

Γενικά, είμαι της αντίληψης να συγκρίνουμε με το υπόλοιπο της φιλμογραφίας ενός σκηνοθέτη. Βλέπω να πέφτουν τεσσάρια και πεντάρια στα «αστεράκια» και χάνω το μπούσουλα! Ήμαρτον, δηλαδή. Λες και δεν έχουν δει τι είχε προηγηθεί... Και προσκυνάνε τη «λαϊκουριά» που ούτε να γελάσει με τον εαυτό της δεν είναι ικανή, πια.

10:22 PM  

Post a Comment

<< Home