Babel [1/5]
Υπάρχει ένας απλός τρόπος με τον οποίο μπορείς να γκρεμίσεις τούτο το φιλμικό οικοδόμημα που αποκαλείται «Βαβέλ»: αρχίζεις να αφηγείσαι την πλοκή του έργου. Στεγνά! Μια φορά κι έναν καιρό, τουρίστας από το Τόκιο πάει για κυνήγι στο Μαρόκο, γίνεται φίλος με τον οδηγό του και του χαρίζει την καραμπίνα του. Εκείνος την πουλά σε τσοπάνη, τα παιδιά του οποίου παίζουν σκοποβολή μαζί της και πετυχαίνουν Αμερικανίδα τουρίστρια επιβαίνουσα σε διερχόμενο πούλμαν. Ο σύζυγός της πασχίζει να τη σώσει στην ερημιά, ενώ στο σπιτικό τους η γκουβερνάντα των παιδιών τους πρέπει να πάει στο γάμο του γιου της στο Μεξικό και δεν έχει που να τ’ αφήσει. Το «E.T. phone home» είναι από άλλη ταινία... Αυτό που θαυμάσαμε στο «Amores Perros» (2000) έχει μετατραπεί, πλέον, σε... τρις εξαμαρτείν μανιέρα για τον Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου. Το ταλέντο στη σκηνοθεσία είναι αδιαμφισβήτητο. Επιλέγοντας, όμως, να γυρίσει ένα τέτοιο κραυγαλέο σενάριο όπου η απιθανότητα εξοργίζει με μοναδικό σκοπό να πλαντάξει ο θεατής, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Γιατί αυτές τις κουκίδες παγκοσμιοποίησης ούτε ο Θεός ο ίδιος δε θα μπορούσε να τις ενώσει. Και ο Ινιάριτου δεν είναι Θεός. Αν τώρα ένας ζογκλέρ των εικόνων νομίζει πως μπορεί να κατευθύνει τη μοίρα με τέτοιο τρόπο και να μας πει με θράσος να αντιμετωπίσουμε το φιλμ ρεαλιστικά, τότε αυτοί που θα τον ακολουθήσουν είναι άξιοι... της μοίρας τους.Babel [2006] / για την Athens Voice
posted by cinemad at 1:20 AM
8 Comments:
Όταν στο σενάριο είναι ο Γκιγιέρμο Αριάγκα και στη σκηνοθεσία ο Ινιαρίτου μπορεί να πάει κάτι στραβά; Εσείς λέτε ναι. Ναι το πιστέψουμε (δε θέλω, δε θέλω) ή να επισκεφτούμε τον πιο κοντινό κινηματογράφο μας με κίνδυνο να ξοδέψουμε άδικα ευρώ και χρόνο; (Ανούσιες ρητορικές ερωτήσεις. Ήδη έχετε απαντήσει. Γιατί όμως συνεχίζω; Μάλλον επειδή στη Θεσσαλονίκη οι νέες ταινίες βγαίνουν με το σταγονόμετρο. Η μόνη εναλλακτική επιλογή είναι το Φώτα στο σούρουπο, για αυτούς (και εγώ μέσα είμαι) ... που κάποτε τους άρεσε ο Καουρισμάκι!).
Ποτέ μη λυπάστε το χρήμα όταν πηγαίνετε σινεμά. Αντίθετα, ο χρόνος είναι ιδιαίτερα πολύτιμος. Διότι τον στερούμε από τη ζωή μας για να χαζέψουμε με άλλες, «κινηματογραφικές» ζωές.
Στην προκειμένη, πετάτε 142 λεπτά από τη ζωή σας. Δεν είναι λίγα.
Με μια λέξη, απλά, θα άλλαζα τον τίτλο του φιλμ σε... «Αλαλούμ». Τι άλλο να πω;
Μην πείτε τίποτα άλλο! Τα πέταξα. Και δυστυχώς μου... άρεσε... πολύ... (γκχου γκχου ξεροβήχω με την ελπίδα να μην ακούσατε τις τελευταίες δύο λέξεις)η ταινία! Αυτό βέβαια δε σημαίνει τίποτα. Λατρεύω (υπερβολικό το ρήμα) τον (σεμιναριακό) τρόπο γραφή σας (ακόμα και όταν δε συμφωνώ), τον τρόπο παρουσίασης της εκπομπής σας στο MAD (αν και τα τελευταία δύο χρόνια δεν είχα τη χαρά να παρακολουθήσω καμία από αυτές. Από την άλλη ο λόγος που ξεκίνησα να αναζητώ (παρακαλούσα φίλους και γνωστ... Στοπ. "Δεν πρόκειται να πιάσει" σκέφτηκα. Έψαχνα σε κάδους... Ούτε τώρα. Είναι γνωστή η απέχθειά σας στα (μελο)δράματα. Και αν μας έρχονται από τη Δανία (όχι πως η Αγγλία του Mike Leigh υστερεί) τόσο το χειρότερο οπότε τα παρατάω) την Athens Voice ήταν για τα κείμενά σας. Πριν ακόμα ... ανακαλυφθεί το site και το blog σας. Αξίζουν συγχαρητήρια στους ανθρώπους που έφεραν στο φως τέτοια ευρήματα) και γενικά τον τρόπο έκφρασής σας.
Για να μη μακρηγορώ εσείς είστε επαγγελματίας θεατής εγώ ερασιτέχνης. Και οι δύο όμως έχουμε τις αδυναμίες μας (όπως στα θρίλερ (μπλιαχ), στον κινηματογράφο της Νοτιοανατολικής Ασίας (αν και ο Kim Ki Duk σας προκαλεί υπνηλία), στους μάγους της εικόνας και μάστορες της σκηνοθεσίας (π.χ. Wong Kar Wai, Park Chan Wook, Jean-Pierre Jeunet, Tim Burton), στο Wes Anderson, το Zach Braff...) Αρκετά. Έτσι όπως πάω θα τον ξεπεράσω τον Αριάγκα. Αλαλούμ. Χα χα!
Ευχές για χαμόγελα, συγκινήσεις και εκπλήξεις
Το Βαβέλ είναι καταρχάς καλύτερο του 21 Grams διότι εδώ ο τρόπος που γίνεται η αφήγηση της ιστορίας δίνει actually κάτι πέρα από στιλιστικές ακροβασίες. Arriaga can do no wrong...
Όπως και να’ χει, με λυπεί όταν βλέπω κόσμο να συγκινείται από πυροτεχνήματα...
mystery falls down, ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Μου αρκεί που με παρακολουθείς.
Καλά, δεν είπαμε πως παίρνουμε και κεφάλια διαφωνούντων! :-Ρ
Υπάρχει μια βασική διαφορά με τις ιστορίες του «Crash», η οποία δεν είναι καθόλου αμελητέα. Εκείνη η ταινία αφορούσε στη ζωή ΜΙΑΣ πόλης. Η πόλη ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές. Η πόλη ήταν ο κρίκος, όχι οι άνθρωποι. Κι αν δεν υπήρχε μια ταινία που την έλεγαν «Magnolia», δεν θα του έδινα μονάχα τρία «αστεράκια».
Στην περίπτωση του «Babel», το μέτρο σύγκρισης είναι οι προηγούμενες ταινίες του Ινιάριτου. Που στέκει μια ταινία στο σύνολο της φιλμογραφίας ενός δημιουργού; Ετούτη, στο χαμηλότερο σκαλοπάτι. Για μένα.
Ακριβώς. Σε μερικές ταινίες, η πόλη δεν είναι μονάχα το background ή ένα άψυχο σκηνικό. Προσδίδει στο έργο την αύρα της. Είναι συμπρωταγωνιστής. Το «Crash» είναι μια ταινία για το Λος Άντζελες. Το σενάριό του δύσκολα ταυτίζεται με άλλες περιοχές στον κόσμο. Και μια φορά να το έχεις επισκεφτεί, θα το καταλάβεις. Τα... βατράχια ή ο «μαγικός ρεαλισμός» είναι κάπως υπερβατικά (χα!) και ξεφεύγουν του θέματος.
Κατ’ αυτό τον τρόπο, το «Babel» δεν προστατεύεται από κάτι τοπικό, πάει να γίνει παν-ανθρώπινο ξεπερνώντας τα εδάφη. Επειδή, όμως, πρέπει να διατηρήσει μια κάποια χαρτογράφησή με ethnic «βινιέτες», εισπράττει την απουσία αυτού του στοιχείου στο σενάριό του και βλέπει τη σφαλιάρα του «γραφικού» να του γυρίζει μπούμερανγκ.
Στο φινάλε, μπορεί όλοι να έχουμε άδικο! Μπορεί η ταινία να είναι ένα απίστευτα οικοδομημένο αριστούργημα που ούτε κι εσύ μπορείς να διανοηθείς ή ακόμη μεγαλύτερη μαλακία από αυτό που πιστεύω εγώ. Γιατί, εκ πείρας, όταν υπερ-αναλύουμε ένα έργο και ο καθένας μας βρίσκει διαφορετικές αξίες και ρόλους κλειδιά σε έννοιες «κρυφές» του σεναρίου, όπου τίποτε από αυτά δε διασταυρώνεται πλειοψηφικά, τότε εμείς είμαστε τα κορόιδα και ουχί ο δημιουργός. Πάντοτε πρέπει να ξεκινάμε από την απλότητα. Δυστυχώς, η σύλληψη του «Babel» μονάχα σε «απλοϊκότητα» μου βγαίνει...
Υ.Γ. Το «απλοϊκό», όταν ο σκηνοθέτης είναι μάστορας μεγάλος, να το φοβάσαι.
Ωραία ταινία είναι ο «Λαβύρινθος». Κάποιοι μέχρι που ενθουσιάστηκαν στις Κάννες. Είναι αγορασμένη για Ελλάδα, αλλά δεν έχει ακόμη ημερομηνία εξόδου. Πάντως, σίγουρα όχι μέχρι το τέλος του 2006.
Post a Comment
<< Home