Thursday, November 09, 2006

Ο Άνεμος Χορεύει το Κριθάρι [1/5]

Έχει ασχοληθεί ξανά με εγκλήματα κατά της Δημοκρατίας ο Κεν Λόουτς και το αποτέλεσμα είναι τόσο προβλέψιμο, όπως φαντάζεστε κι από μόνοι σας. Αυτή τη φορά βρισκόμαστε στην Ιρλανδία των αρχών του περασμένου αιώνα, με ήρωες που αγωνίζονται να βρουν όπλα για ν’ αντισταθούν στα βρετανικά στρατεύματα κατοχής, δημιουργώντας τις απαρχές του IRA. Παρασυρμένος από το δίκιο του πατριώτη, ο Λόουτς παρουσιάζει μια αγιογραφία της τρομοκρατίας με το άλλοθι του «ιερού πολέμου», ειρωνεύεται την εμπλοκή της πολιτικής συνείδησης λες και είναι ένα οργανωτικό χάος και μόνο, αδυνατεί να σκιαγραφήσει νηφάλια τις εσωτερικές συγκρούσεις που διασπούν τη δύναμη των «στρατιωτών» του και, μοιραία, κρεμάει ολόκληρο το φιλμ ξεχνώντας παντελώς πως για να ταυτιστείς με μια ταινία πρέπει πρώτα να χτίσεις χαρακτήρες κι ύστερα να τους στείλεις στα βουνά του όποιου «αντάρτικου». Επιπλέον, η σκηνοθετική του προσέγγιση καταπλακώνει τη ρητορεία με αρτηριοσκληρωτικά μέσα και ακαδημαϊσμό που εξοστρακίζει ολέθρια πάνω στην πρόταση επαναστατικότητας του θέματος. Είναι σα να στέλνεις την Παπαρήγα να κάνει τηλεταινία στο BBC! Ακόμη κι αν κάνω λάθος επί του ιδεολογικού, το σύνολο καλλιτεχνικά δεν αναιρεί πως αυτός ο «Άνεμος» είναι ένα ασπόνδυλο τέχνασμα του Λόουτς για να συγκινηθούν οι ντόπιοι και να φορτωθούν με ολίγη από τύψεις οι «μονόφθαλμοι» Βρετανοί.

The Wind That Shakes the Barley [2006] / για την Athens Voice

0 Comments:

Post a Comment

<< Home